Wady stóp u dzieci i dorosłych

Wady stóp mogą mieć różne przyczyny i przybierać różny kształt. Inny charakter wykazują u dzieci, inny u dorosłych. O ile u dzieci biorą się procesów związanych z przyrostem tkanki mięśniowej i kostnej, u dorosłych mogą być często konsekwencją niewłaściwych nawyków związanych z noszeniem obuwia czy też przeciążeniem pracą. Częściej niż efektem zaniedbań ze strony samej cierpiącej na wady stóp osoby są jednak efektem niezależnych od człowieka chorób takich jak schorzenia mięśni czy otyłość.

Wady stóp biorą się z nadmiernego obciążenia mięśni utrzymujących stopy we właściwym kształcie. Dysproporcje w tym zakresie mogą przyczyniać się do płaskostopia oraz innych schorzeń. Ich nazwy to:

• stopa końsko-szpotawa (utrwalone zgięcie podeszwowe)

• stopa wydrążona (nadmierne uniesienie stopy ‒ wada odwrotna w swoim charakterze do płaskostopia)

• stopa płasko-koślawa (odchylenie pięty na zewnątrz połączone z obniżeniem podłużnych łuków stopy)
  
  

Co robić, aby zapobiegać wadom stóp?

Niektóre z wad stóp są wrodzone i dlatego człowiek nie ma na nie wpływu. Tym, które można nabyć wskutek niewłaściwych nawyków, da się zaradzić tak u dorosłych, jak i u dzieci. Jeśli chodzi o dzieci, to warto przywiązywać dużą wagę do procesu, który polega na przejściu z raczkowania do chodzenia. Nie należy wtedy zbytnio przemęczać swojego malucha. Warto również dbać o jego prawidłową dietę, aby nie zwiększać ryzyka otyłości. Zarówno u dzieci, jak i u dorosłych kluczowy w profilaktyce wad stóp jest też dobór właściwego obuwia. Powinno być ono wygodne i zapewniać stopom odpowiednią stabilizację. Co jeszcze warto robić, by zapobiegać wadom stóp, bądź unikać ich pogłębiania? Na pewno nie należy dźwigać dużych ciężarów. Trzeba także unikać stania przez długi czas. Zamiast tego warto poświęcić czas na aktywności takie jak pływanie, bieganie i chodzenie, zwłaszcza po terenie, który nie jest zbyt płaski. Czasem jednak wady stóp są tak zaawansowane, że nie wystarczy im profilaktyka oraz aktywność fizyczna bądź gimnastyka korekcyjna ‒ wymagają profesjonalnego leczenia. Jego charakter jest naturalnie dostosowywany indywidualnie do każdego pacjenta. Nie zawsze musi się ono wiązać z operacją ‒ takie wyjście to raczej ostateczność potrzebna wtedy, kiedy nie pomaga nic innego.