W leczeniu jakich schorzeń pomaga kinezyterapia?
Kinezyterapia, czyli leczenie ruchem polega na wykonywaniu przez pacjenta odpowiednio dobranych ćwiczeń ruchowych, które przywracają działanie mięśni oraz zwiększają zakres ruchu i elastyczność stawów. Metoda ta pomaga w powrocie do pełnej sprawności po urazach i chorobach neurologicznych.
Kinezyterapia – rodzaje ćwiczeń
Skuteczność leczenia zależy od odpowiedniego doboru ćwiczeń: ich rodzaju, częstotliwości i intensywności. Stosuje się ćwiczenia miejscowe, które dotyczą niesprawnego narządu ruchu oraz ogólne, które poprawiają kondycję całego organizmu.
Na kinezyterapię miejscową składają się ćwiczenia:
- bierne – ruch wykonywany jest przez terapeutę lub specjalny aparat, bez czynnego udziału chorego;
- izometryczne czynne – wzmacniające, polegające na napinaniu i rozluźnianiu mięśni przez rekonwalescenta;
- czynno-bierne – rehabilitant wykonuje ruch w bezbolesnym zakresie, a pacjent rozluźnia mięśnie przesuwając w ten sposób próg bólu;
- samowspomagane – pacjent zdrową kończyną wspomaga pracę kończyny osłabionej;
- w odciążeniu – pacjent sam wykonuje ćwiczenia w trakcie, gdy rehabilitowany odcinek ciała jest odciążony;
- na wyciągach – polegające na rozciąganiu struktur kręgosłupa;
- oddechowe – zwiększają pojemność płuc i ruchomość klatki piersiowej.
Natomiast kinezyterapia ogólna polega na ćwiczeniach ogólnokondycyjnych jak np. gimnastyka poranna czy ćwiczenia w wodzie.
Wskazania do kinezyterapii
Kinezyterapia stosowana jest głównie w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu. Stosuje się ją:
- przy bólach kręgosłupa;
- przy złamaniach, zwichnięciach, urazach i kontuzjach sportowych;
- w chorobach reumatycznych;
- w dysfunkcjach neurologicznych tj. uszkodzenia rdzenia kręgowego czy mózgu;
- przy wadach postawy ciała i stóp tj. skolioza i płaskostopie;
- po zabiegach operacyjnych;
- po udarach mózgu;
- po zawale serca;
- w okresie ciąży jako przygotowanie do porodu;
- przy zaburzeniach wczesno-ruchowego rozwoju dzieci;
- profilaktycznie u osób starszych.