Komu przysługuje prawo do rehabilitacji w domu?

Czasami stan naszego zdrowia nie pozwala na rehabilitację w gabinecie fizjoterapeutycznym. Co wtedy robić? Zanim zaczniemy się martwić lub, co gorsza, zrezygnujemy z terapii, sprawdźmy, czy nie przysługuje nam prawo do rehabilitacji domowej.

 

Rehabilitacja w warunkach domowych - kto może wystawić skierowanie?

Skierowanie na zabiegi rehabilitacyjne przeprowadzane w domu może wypisać każdy lekarz podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). Mogą to również zrobić lekarze ze specjalizacją I stopnia, lekarze specjaliści oraz lekarze w trakcie specjalizacji w dziedzinach:

 

  • rehabilitacji ogólnej

  • rehabilitacji medycznej

  • rehabilitacji w chorobach narządu ruchu

  • reumatologii

  • chirurgii ogólnej

  • chirurgii ortopedycznej

  • chirurgii urazowej

  • ortopedii

  • neurochirurgii

  • neurologii

  • medycyny fizykalnej i balneoklimatologii

 

Pamiętajmy, że to my musimy skontaktować się z placówką rehabilitacyjną. Fizjoterapeuta przyjdzie do nas dopiero po okazaniu skierowania i umówieniu wizyty. Nie wierzmy placówkom, które zgłaszają się do nas same z ofertą domowej rehabilitacji refundowanej przez NFZ. Mogą to być oszuści, których celem jest np. kradzież.

 

Kto ma prawo do nieodpłatnej rehabilitacji w domu?

 

Rehabilitacja domowa przysługuje wszystkim pacjentom cierpiącym na zaburzenia funkcji motorycznych wywołanych przez następujące schorzenia:

  • obrażenia, złamania czy amputacje nóg - prawo do rehabilitacji domowej przysługuje przez 6 miesięcy od daty ich powstania

  • uszkodzenie rdzenia kręgowego - prawo przysługuje przez 12 miesięcy od daty powstania uszkodzenia

  • choroby przewlekle postępujące, takie jak choroba Parkinsona, guz mózgu, miopatia, kolagenoza, reumatoidalne zapalenie stawów, rdzeniowy zanik mięśni, zapalenie wielomięśniowe, przewlekły zespół pozapiramidowy czy demielinizacja

  • choroby zwyrodnieniowe stawów biodrowych lub kolanowych, a także zaburzenia po zabiegach endoprotezoplastyki stawu - prawo przysługuje przez 6 miesięcy od operacji

  • poważne uszkodzenia centralnego i obwodowego układu nerwowego sięgające 5 stopnia w skali Rankina - nie do tyczy to osób niemających ukończonych 18 lat

  • ogniskowe uszkodzenia mózgu mogące powstać np. po urazach, udarach czy zatorach mózgowych - prawo przysługuje przez 12 miesięcy od daty powstania uszkodzenia

  • stan wegetatywny lub apaliczny (tzw. mutyzm akinetyczny)